REJS | Krótka Historia Polskiego Kina cz. II

Zwykła wycieczka po Wiśle zamienia się w szopkę ku czci kapitana. Obywatele nie potrafią już odpoczywać prywatnie i bez programu. Kaowiec nie grzeszy inteligencją, a mimo to mnożą się pomysły: święto kapitana, bal maskowy, quiz z wiedzy ogólnej, zbiorowa gimnastyka, gra w salonowca.


Zapraszamy na kolejny pokaz z cyklu Krótka historia polskiego kina część II.: twórcy osobni.

18 sierpnia, o godz. 18:30 obejrzymy film REJS w reż. Marka Piwowskiego z 1970 r.

>>> LINK DO BILETÓW <<<

Film był debiutem fabularnym Marka Piwowskiego, który w latach 60. zasłynął znakomitymi filmami dokumentalnymi ukazującymi w krzywym zwierciadle realia naszej małej stabilizacji. W przypadku „Rejsu” trudno utożsamić film jedynie z nazwiskiem reżysera, bowiem na planie panowała atmosfera improwizacji i wiele twórczego wkładu wnieśli współpracownicy i goście.

W tym gronie należy wyróżnić współscenarzystów: Janusza Głowackiego – prozaika i dramaturga i Jerzego Karaszkiewicza – artystę STS, Stanisława Tyma – artystę STS, dramaturga, Jerzego Dobrowolskiego – aktora i twórcę kabaretów „Koń” i „Owca”, Andrzeja Dobosza – krytyka literackiego.

To właśnie w tej komedii narodził się legendarny duet aktorski Jana Himilsbacah i Zdzisława Maklakiewicza.

„Rejs” osiągnął w Polsce status filmu kultowego, a dialogi weszły na trwałe do potocznej polszczyzny jako przykłady peerelowskiej nowomowy. I miejsce w ankiecie tygodnika „Polityka” w kategorii: Najciekawsze filmy polskie XX wieku świadczy o tym, że „Rejs” króluje nie tylko pośród polskim komedii, ale też ponad dramatami i innymi gatunkami.


Krótka historia polskiego kina część II.: twórcy osobni

Kontynuacja przeglądu zawiera wybitne dzieła stworzone przez twórców, którzy nie wpisywali się w wiodące nurty, często stronili od grup twórczych czy formacji artystycznych. Byli swoistymi wolnymi elektronami, których filmy posiadały pewien osobisty sznyt. Były nie do pomylenia z dziełami kogokolwiek innego, autorskie, osobne.

Tacy twórcy i twórczynie, często działający na marginesie i podążający własnymi ścieżkami, po latach zyskiwali status wizjonerów. I faktycznie pchali polskie kino na nowe, niezbadane ścieżki. Ich filmy, mimo, że często nie dające się prosto zaszufladkować, nieoczywiste i zaskakujące, nadal olśniewają świeżością formy i prawdziwie autorskim wymiarem.

W przeglądzie znalazły się zarówno odważne eksperymenty formalne jak i nieoczywiste filmy gatunkowe. Dzieła kultowe i zapomniane arcydzieła. Ale przede wszystkim filmy, które, także dzięki wspaniałej cyfrowej rekonstrukcji, nadają się idealnie do ponownego odkrycia w kinach.

Tytuły i terminy pokazów:

25.08 – Rejs, reż. Marek Piwowski, 1970

29.09 – Konopielka, reż. Witold Leszczyński 1982, LINK DO BILETÓW

27.10 – Krzyk, reż. Barbara Sass 1983

24.11 – O-bi O-ba. Koniec cywilizacji, reż. Piotr Szulkin 1984

Obejrzeliśmy już:

25.02, godz. 18:30 Ostatni dzień lata, reż. Tadeusz Konwicki 1958

24.03, godz. 18:00 – Nóż w wodzie, reż. Roman Polański 1962

28.04 – Ręce do góry, reż. Jerzy Skolimowski 1967

26.05 – Słońce wschodzi raz na dzień, reż. Henryk Kluba 1967

30.06 – Trzecia część nocy, reż. Andrzej Żuławski 1971

28.07 – Na wylot, reż. Grzegorz Królikiewicz, 1972

Organizator przeglądu: Stowarzyszenie Kin Studyjnych

Kurator przeglądu: Tomasz Kolankiewicz

Partnerzy: WFDiF, DI Factory

Przegląd współfinansowany ze środków Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej