Wszystkie dźwięki ciszy

Jamie właśnie rozpoczęła naukę w szkole z internatem dla niesłyszących. Gdy dowiaduje się, że jej ukochana babcia zachorowała i trafiła do szpitala, dziewczyna razem z nowopoznaną koleżanką potajemnie wyrusza w daleką podróż do Paryża, by zobaczyć się z babcią.

Szybko okazuje, że wyprawa będzie trudniejsza niż zakładała.

Wersja: napisy

Wiek: 10+

Rekomendacja ZEF – Zespołu Edukatorów Filmowych

Film Wszystkie dźwięki ciszy jest ważną opowieścią o kulturze g/Głuchych, osadzoną we współczesnych realiach Europy Zachodniej i zrealizowaną we wciągającej gatunkowej formule coming of age (filmu o dorastaniu).

W narrację umiejętnie wpleciono elementy edukacyjne dotyczące funkcjonowania osób g/Głuchych: większość dialogów odbywa się w języku migowym, młodzi widzowie mogą więc zaobserwować jego wizualno-przestrzenny charakter oraz wyrazistą mimikę i ekspresję ciała, która towarzyszy porozumiewaniu się. W ścieżce dźwiękowej obecne są interesujące rozwiązania, które pozwalają widz/k/om słyszącym wyobrazić sobie, jak odbiera świat osoba g/Głucha, osoba słabosłysząca i osoba zaimplantowana. Dzięki temu, nie tylko możliwa staje się identyfikacja z bohaterkami filmu, ale także przyswojona zostaje istotna wiedza na temat funkcjonowania g/Głuchych w społeczeństwie i sytuacjach codziennych.

Główna bohaterka (Jamie) jest odgrywana przez głuchą aktorkę, co wychodzi naprzeciw postulatów środowiska Głuchych w sprawie reprezentacji ich grupy w filmach. Ponadto film przedstawia też sytuację Imane z wszczepionym implantem ślimakowym i dzięki zręcznemu scenariuszowi zapoznaje odbiorców ze sposobem funkcjonowania osoby zaimplantowanej.

Film dotyka ważnych kwestii, takich jak; tolerancja, akceptacja, rodzina, równość. Oswaja młodych widzów z komunikacją osób g/Głuchych i pozwala otwierać się na inność. Spełnia przy tym funkcję integracyjną oraz stanowi znakomity punkt wyjścia do wspólnej wymiany myśli i doświadczeń. Perypetie bohaterek pokazują potrzeby g/Głuchych, sposób ich funkcjonowania w społeczeństwie i odbierania świata. Zawiera treści, które mogą pomagać rozbudzać empatię u młodego widza.

Dodatkowym walorem edukacyjnym i fabularnym filmu jest przedstawienie szkoły z internatem dla g/Głuchych, w której nauczycielki/-e posługują się językiem migowym; różnych modeli komunikacji słyszących rodziców z g/Głuchymi dziećmi (język migowy lub język foniczny w przypadku dziewczynki zaimplantowanej); a także wielości postaw wobec głuchoty bohaterek, jakie prezentują napotkane przez nie w drodze osoby. W większości są to postawy nacechowane pozytywnie: otwartość na język migowy, próby zrozumienia sposobu komunikacji, wsparcie emocjonalne i materialne, a tylko w dwóch przypadkach dyskryminacja/wyśmiewanie czy zachowanie potencjalnie niebezpieczne i agresywne.

Film oceniało 3. ekspertów ZEF. Eksperci rekomendujący film: Justyna Budzik, Dominika Zielińska, Emilia Żuber