Pianoforte

Ogromne emocje i szansa, która zdarza się raz w życiu. W trakcie eliminacji jest ich 160, do finału trafia zaledwie 12 osób. Konkurs Chopinowski jest najbardziej prestiżowym wydarzeniem tego typu na świecie. Odbywa się co pięć lat w Warszawie i biorą w nim udział największej sławy pianiści i pianistki. Na pierwszym planie w filmie znajdują się młodzi uczestnicy konkursu z różnych stron świata i ich marzenia. Swoje życie od dzieciństwa podporządkowali grze na fortepianie i czują się gotowi, żeby stanąć do rywalizacji.

Po raz pierwszy w historii mamy szansę obserwować ich zakulisowe katorżnicze przygotowania, ale towarzyszymy im także prywatnie, kiedy odsłaniają swoje barwne, niepokorne osobowości. Niektórzy marzą o graniu w ulubioną grę na konsoli, inni w oczekiwaniu na werdykt spędzają bezsenne noce w warszawskich barach. Nieubłagane reguły konkursu sprawiają, że nie dla wszystkich znajdzie się miejsce na podium. 

To wciągająca opowieść o dojrzewaniu, buncie i muzyce w cieniu ogromnych oczekiwań. Nowy film Kuby Piątka („Primetime”) był hitem festiwalu Sundance i otrzymał Nagrodę Publiczności w czasie największego polskiego festiwalu filmowego – Millennium Docs Against Gravity.

Rekomendacja ZESPOŁU EDUKATORÓW FILMOWYCH
Pianoforte to film, który może zmienić nasze spojrzenie na muzykę poważną. Opowiada o Konkursie Chopinowskim – jednym z najważniejszych konkursów w świecie muzyki – ale robi to od nietypowej strony. Reżysera Jakuba Piątka interesują przede wszystkim młodzi ludzie, którzy w nim rywalizują. Film ukazuje ich przygotowania, treningi oraz życie prywatne. Przedstawia, jak wielkiej wytrwałości i determinacji wymaga realizowanie planów oraz dążenie do mistrzostwa, pokazując jednocześnie, jak różni a zarazem podobni są ludzie z pasją. Portrety wirtuozów mogą służyć zarówno jako wzór do naśladowania, jak i przestroga.

Dzięki temu, że bohaterem zbiorowym filmu jest grupa młodych, utalentowanych pianistów, młodzi widzowie mogą się z nimi identyfikować i dyskutować o tym, w jakim stopniu ich życie przypomina życie bohaterów, a w jakim się od niego różni; mogą też zastanowić się nad tym, jak rozumieją sukces i spełnienie, jakie wartości przyświecają ich nauce i planowaniu kariery zawodowej.

W filmie zaobserwować można różne wzorce kulturowe i podejścia do pracy, rywalizacji, a także różnorodne relacje mistrza (nauczyciela) i ucznia oraz bardzo indywidualne metody radzenia sobie ze stresem.

Dużo wspaniałej muzyki (w niezwykłych wykonaniach) to oczywiście atut filmu, ale dla niektórych nieprzygotowanych widzów seans może być czasami trudnym doświadczeniem odbiorczym. Chociaż, z drugiej strony, bohaterowie są tak różnorodni, przedstawiani w tak wielu kontekstach, miejscach czy sytuacjach, że widzowie na pewno zaangażują się w ich historie, przeżycia, emocje. Bo Pianoforte przedstawia przejmujące portrety młodych ludzi żyjących pod wielką presją. Młodzi pianiści oprócz znakomitej techniki, talentu i słuchu, startując w konkursie muszą wykazać się ogromną odpornością na stres. Jaką cenę płacą za udział w tej prestiżowej rywalizacji? Jak wiele trzeba poświecić, by dotrzeć na sam szczyt? – to pytania, które pojawią się w głowach wielu widzów po seansie.

Dynamiczny montaż sprawia, iż film trzyma w napięciu oraz budzi całą gamę emocji, co może być punktem wyjścia do rozmowy o filmie dokumentalnym i strategiach prowadzenia w nim narracji tak, aby jak najbardziej zainteresować widza.

Istotny jest też walor edukacyjny dotyczący samego Konkursu Chopinowskiego. Możliwe konteksty to motyw geniusza (i pracy), wyobcowania w grupie rówieśniczej, presji i oczekiwań wobec jednostki wybitnej, poświęcenia dla pasji, siły i słabości, przekraczania granic.

Rekomendowana grupa wiekowa: 14+