14. Millenium DOCS Against Gravity Film Festival na Stacji

14MDAG cover lokalnie FalenicaOd 12 do 14 maja, już czwarty raz, na Stacji gościć będziemy wybrane dokumenty z jednego z największych festiwali filmów dokumentalnych w Europie Millenium DOCS Against Gravity FilmFestival.  W tym roku szczególnie polecamy seans w niedzielę o 12, na którym zaprezentujemy unikalny blok dokumentów dla dzieci od 6 roku życia.

 

Repertuar:
Piątek 12 maja godz 18:00
Niemieckie życie

Sobota 13 maja
godz 16:00
1. Wszystkie rządy kłamią
godz. 18:00
2. Jak spotkać syrenę

Niedziela, 14 maja
godz. 12:00
Oki Oki

godz. 16:00
Czynić dobro
godz. 18:00
Amatorzy w kosmosie

 

O filmach:

Wszystkie rządy kłamią
(All Governments Lie: Truth, Deception, and the Spirit of I.F. Stone)
USA / USA, 2016, 90 min.
Reżyseria / Directed by: Fred Peabody
Wybrane festiwale i nagrody / Selected festivals and awards: 2016 – IDFA Amsterdam / IDFA Amsterdam, 2016 – MFF Toronto / TIFF Toronto

Film dedykowany Isidorowi Feinsteinowi Stone’owi – amerykańskiemu pionierowi niezależnego dziennikarstwa politycznego, zażartemu krytykowi kolejnych rządów, autorowi hasła All governments lie – wszystkie rządy kłamią. Człowiekowi, który przez całe swoje zawodowe życie demaskował kłamstwa, którymi kolejni amerykańscy prezydenci karmili społeczeństwo w imię różnych interesów elit. Jest to zaskakująca i niepokojąca opowieść o tym, jak kolejne rządy USA i innych światowych potęg coraz silniej sterowane są przez międzynarodowe korporacje i grupy wpływów. Jak okłamują publikę, gromadzą nielegalnie dane na temat swoich obywateli, manipulują faktami przy podejmowaniu decyzji militarnych oraz tworzą systemy pośrednio zależnych od wielkiej polityki medialnych korporacji.
Film śledzi historię niezależnego dziennikarstwa w USA od czasów pioniera I. F. Stone’a po dzisiejszych dziennikarzy operujących w świecie nowych mediów i internetu. Przygląda się dokładnie procesom inwigilacji i próbom sterowania dziennikarzami przez wielkie kompanie medialne. Opisuje nacisk, jaki na prasę wywierają rządy i stojący za nimi wielcy gracze. Przygląda się konfliktom zbrojnym i temu, jak kolejne ekipy przygotowują pod nie grunt nie w oparciu o fakty, ale o określone interesy – czy to finansowe czy polityczne – grup wpływów i lobbystów. Twórcy zastanawiają się nad granicami wolności słowa i nad miejscem niezależnego dziennikarstwa na zmieniającej się z dużą prędkością scenie medialnej poddanej procesom globalizacji, redefiniującej się po nastaniu live streamingu, nowych możliwości dostępu do informacji i rozkwicie mediów społecznościowych.

W filmie wypowiadają się najwybitniejsze postaci amerykańskiego dziennikarstwa niezależnego: Jeremy Scahill i Glenn Greenwald – obaj z serwisu online „The Intercept” czy Amy Goodman z internetowej telewizji Democracy Now!, ale także intelektualiści na czele z Noamem Chomskym czy niezależni filmowcy jak Michael Moore.

Niemieckie życie
(A German Life)
Austria, Niemcy / Austria, Germany, 2016, 113 min.
Reżyseria / Directed by: Christian Krönes, Florian Weigensamer, Roland Schrotthofer, Olaf S. Müller
Wybrane festiwale i nagrody / Selected festivals and awards: 2017 – Zagrebdox Zagrzeb/ Zagrebdox Zagreb,  2016 – DocPoint Helsinki / DocPoint Helsinki, 2016 – Visions du Réel Nyon / Visions du Réel Nyon
 
Kameralny portret Brunhilde Pomsel – kobiety, która w czasie II wojny światowej była sekretarką jednego z najwyżej postawionych nazistów, Josepha Goebbelsa. Dziś ma 105 lat i pomimo słabego wzroku i problemów z chodzeniem, jej umysł i pamięć wydają się odporne na działanie czasu. Twórcy filmu oddają jej głos, wybierając najbardziej minimalistyczne medium: czarno-biały obraz, zbliżenie twarzy, żadnego tła, żadnych dekoracji, żadnych dźwięków z offu, samo słowo.
Czerń i biel, w jakich przedstawiona jest twarz kobiety, wyostrzają głębokie bruzdy, jakie wyrył na niej czas. Gęsta sieć zmarszczek przypomina korę drzewa. W miarę opowieści dowiadujemy się, co kryje się pod tą powierzchnią. Historia życia i ocena minionych wydarzeń zostają jaskrawo oświetlone przez czarno-biały filtr historii. Tymczasem treścią opowieści, z jaką konfrontujemy się jako widzowie, jest szarość, zwykłe banalne życie determinowane podstawowymi instynktami, unikaniem bólu, lękiem, obowiązkiem, konformizmem, obojętnością wobec polityki czy spraw, na które wydawałoby się nie mamy żadnego wpływu. I tylko co jakiś czas relację kobiety przerywają krótkie archiwalne materiały przedstawiające triumfy Trzeciej Rzeszy i ich tragiczne skutki.

Jak spotkać syrenę
(How to Meet a Mermaid)
Holandia, Dania, Belgia / The Netherlands, Denmark, Belgium, 2016, 90 min.
Reżyseria / Directed by: Coco Schrijber
Zdjęcia / Cinematography by: Lars Skree
Wybrane festiwale i nagrody / Selected festivals and awards: 2016 – IDFA Amsterdam / IDFA Amsterdam

Film przedstawia trzy historie ludzi, którzy z różnych powodów oddali swoje życie morzu. Schrijber tworzy wielowarstwowy esej filmowy, w którym sceny z poszukiwań śladów jej zaginionego brata i dwójki pozostałych bohaterów zestawia z pięknymi ujęciami pejzaży, oddającymi piękno i niszczycielską moc morza. Operatorem wysmakowanych stylistycznie obrazów jest Lars Skree, autor zdjęć do takich filmów jak „Armadillo” i „The Look of Silence”.

Czy morze i jego zjawiskowa, nieprzewidziana natura mogą być wartą poświęcenia życia alternatywą dla naszej rzeczywistości? Film przedstawia historie trzech osób, które zdecydowały się powierzyć swoje życie wodzie w poszukiwaniu dla siebie lepszego miejsca na Ziemi. Lex Schrijber, brat reżyserki filmu, wyjechał we wrześniu 2000 roku z przyjaciółmi na wyprawę nurkową do Egiptu. Nigdy z niej nie wrócił. Jego buty, ubranie i nóż nurkowy znaleziono – ułożone równo – na jednej z plaż nad Morzem Czerwonym. Lex nigdy nie nurkował bez noża i ten fakt dowodzi, że zdecydował się popełnić samobójstwo. Jego ciała nigdy nie odnaleziono. Młoda Brytyjka Rebecca Coriam należała do załogi liniowca Disney. W 2011 roku w niewyjaśnionych okolicznościach zniknęła ze statku u wybrzeży Meksyku i słuch o niej zaginął. Ostatnim bohaterem jest Miguel, surfer z Meksyku, który pewnego dnia wyrusza w zuchwałą podróż przez ocean do USA. Trzy historie ludzi, którzy z różnych powodów ciała decydują się na desperacki krok na morzu.

Amatorzy w kosmosie // niedziela godz. 18:00
(Amateurs in Space)
Dania / Denmark, 2016, 89 min.
Reżyseria / Directed by: Max Kestner
Wybrane festiwale i nagrody / Selected festivals and awards: 2016 – IDFA Amsterdam / IDFA Amsterdam, 2016 – Docpoint Helsinki / Docspoint Helsinki
Peter i Kristian już jako chłopcy marzyli tylko o jednym – chcieli polecieć w kosmos w zbudowanej przez siebie rakiecie kosmicznej. Gdy dorośli, postanowili zrealizować ten plan i tym samym stać się pierwszymi w historii kosmonautami-amatorami.
Wiedzieli, że jeśli im się uda, Dania będzie czwartym w historii krajem, który zdołał wysłać ludzi poza granice orbity ziemskiej. Co ciekawe, szybko okazało się, że przy realizacji tego celu brak funduszy to najmniejszy problem. Dwaj amatorzy kosmicznych podróży zrealizowali swój plan. Zbudowali tanim sumptem rakietę, która kosztowała ich równowartość małego samochodu, podczas gdy kosmiczny program Apollo pochłonął miliony dolarów i wymagał zaangażowania 400 000 ludzi.
Gdy Peter i Kristian potrzebowali konkretnych materiałów, szli do lokalnego sklepu dla majsterkowiczów, gdzie znajdowali praktyczne rozwiązanie złożonych technologicznie problemów. Entuzjazm i zaangażowanie spowodowały, że skupili wokół siebie grupę entuzjastów podróży kosmicznych z całego świata, którzy wspierali ich swoją wiedzą i doświadczeniem, podtrzymując wiarę, że wszystko, co robią ma głęboki sens. Jednak gdy pierwszy test własnoręcznie zbudowanej rakiety przebiegł pomyślnie, pojawiła się walka o przejęcie kontroli nad projektem, co poważnie zagroziło jego dalszej realizacji.
Kręcony przez sześć lat film jest nie tylko portretem pozytywnych fascynatów, którzy za wszelką cenę starają się zrealizować swoje plany. Pokazuje również jedno z największych marzeń człowieka – szalone i wyzwalające zarazem – udowadniając, że nawet najbardziej nierealne fantazje można zrealizować przy pomocy wiary, pracy i uporu, które pozwolą pokonać największe przeciwności losu.

 

Czynić dobro
(Doing Good)
Norwegia / Norway, 2015, 93 min. 
Reżyseria / Directed by: Margreth Olin
Wybrane festiwale i nagrody / Selected festivals and awards: 2016 – MFF Tromsø / IFF Tromsø, 2016 – MFF Göteborg / IFF Göteborg

Margreth Olin opowiada w swoim filmie o sile nadziei. Reżyserka sportretowała 22 osoby szukające pomocy u Joralfa Gjerstada, znanego z uzdrawiającej mocy rąk. Przez ostatnie 65 lat 50 tysięcy ludzi odwiedziło go w Snåsa, wiosce na północy Norwegii, mając nadzieję, że jest w stanie ich uleczyć.
Joralf Gjerstad to norweski uzdrawiacz ciała i duszy, który pomógł tysiącom ludzi na świecie. Urodził się w 1926 roku w Snåsa i znany jest w całej Norwegii jako „człowiek o ciepłych dłoniach”. Od domorosłych szarlatanów różni go wiele, między innymi głęboka religijność, a przede wszystkim to, że za udzielaną pomoc nigdy nie brał pieniędzy. Gjerstad jest chrześcijaninem i twierdzi, że jego dar uzdrawiania pochodzi od Boga. Służbie chorym podporządkował całe swoje życie. Przez 25 lat pracował w mleczarni, zaś przez 16 w lokalnym kościele. Napisał kilka historycznych książek, ale jego największym osiągnięciem jest pomoc potrzebującym. Przez ostanie 65 lat odwiedziło go ponad 50 tysięcy ludzi, mających nadzieję na uzdrowienie.
Film jest portretem tej zupełnie wyjątkowej i niezwykle skromnej osoby. Odkrywamy nie tylko to, jak Gjerstad funkcjonuje na co dzień, lecz również poznajemy jego bezpośrednie relacje z odwiedzającymi go pacjentami. Są wśród nich osoby, które miały traumatyczne dzieciństwo, ofiary nieudanych operacji, ludzie nieuleczalnie chorzy lub dotknięci psychozą, strachem czy wstrętem, co uniemożliwia im normalne życie. To właśnie dobrowolny i bezinteresowny gest prostego człowieka przynosi im pomoc i na zawsze odmienia ich los. Czy jako społeczeństwo i cywilizacja jesteśmy w stanie nauczyć się czegoś z postawy Gjerstada wobec świata i drugiego człowieka? Sam Gjerstad zgodził się powrócić do praktyki uzdrawiania, której z uwagi na wiek zaprzestał, specjalnie na potrzeby filmu. Gjerstad nigdy nie zgodził się na zbadanie swojego daru, mimo próśb ze strony naukowców.

 

OKI DOKI: BLOK DZIAŁASZ! niedziela 12:00

Czasem trzeba wziąć sprawy w swoje ręce jeśli czegoś bardzo pragniemy lub uważamy, że coś trzeba zmienić, albo chcemy o coś zawalczyć. Los czasem nie sprzyja, ale zawsze znajdzie się jakieś wyjście. Bohaterowie filmów w znakomity sposób pokazują, że wszystko zależy od naszego zaangażowania, wiary i….fantazji.

Krowa, która miała być koniem
(A Cow in a Wrong Body)
Holandia / The Netherlands, 2016, 18 min.
reż. / dir. : Denise Janzée
Czym można zastąpić konia? Oczywiście, że krową! Jantien (15 lat) mieszka na wsi i bardzo chciała mieć swojego konia, ale jest to niemożliwe. Dlatego postanowiła swoją krowę Mo traktować jak konia. Mimo powszechnego zdziwienia, po kilku treningach krowa nauczyła się galopować i skakać, a nawet wzięła udział w konkursie jeździeckim. Czy Jantien dostanie swojego wymarzonego konia? Co się stanie z krową Mo? Film w doskonały sposób pokazuje, że wystarczy zmienić punkt widzenia, żeby mieć to, czego się chce.

Królowa Pszczół
(Pien Queen of the Bees)
Holandia / The Netherlands, 2015, 16 min.
reż. / dir. : Ellen Vloet
Wybrane festiwale i nagrody / Selected festivals and awards: 2015 – Cinekid / Cinekid

Masz 10 lat i dowiadujesz się, że pszczoły mogą na zawsze zniknąć z naszego świata. Co robisz? Dzwonisz do przyjaciół i zaczynasz działać! Tak, to prawda – rzadko się to zdarza, ale Pien właśnie to zrobiła. Rozdaje sąsiadom informacyjne ulotki, ma własne ule na podwórku, a jej największym marzeniem jest zabranie pszczół na pole rzepaku – do nektarowego raju. Pen walczy nie tylko o pszczoły, ale również o swoje zdrowie – choruje na raka. Lekarze są dobrej nadziei. Poznajcie losy tej dzielnej dziewczynki!

Chłopiec z cukru
(Jesser and the Sugarcane)
Holandia / The Netherlands, 2016, 15 min.
reż. / dir. : Godelieve Eijsink
Wybrane festiwale i nagrody / Selected festivals and awards: 2016 – IDFA Amsterdam / IDFA Amsterdam

Nikaragua to państwo w Ameryce Środkowej, w którym zawsze jest ciepło i można bawić się pośród wysokich pól trzciny cukrowej. Brzmi wspaniale, ale nie dla naszego bohatera. Jesser co prawda kocha rośliny, ale poza jedną, właśnie trzciną cukrową, która otacza go ze wszystkich stron. Jego życie nie jest łatwe. Tata mimo choroby, podobnie jak inni mężczyźni w wiosce, musi pracować na plantacji. Jest to jedyna praca w okolicy i prawdopodobnie chłopca czeka taki sam los. Poznajemy zupełnie inny świat, w którym muszą żyć dzieci, pełen trudności, ale również wiary, że można zmienić swój los. Czy im się uda?